z cyklu „Jaja jak czerwone berety”

Tytułowa informacja lotem błyskawicy obiegła środowisko. W związku z tym w ramach konsultacji „odwiedziliśmy jedyną w Polsce rodzinę amiszów” (oto dowód nie do zbicia: Rodzina Amiszów). Przy okazji trzymając się, jak pijany płotu, nagłośniliśmy odkrywczy artykuł Borysa Kagarlickiego penetrujący dogłębnie temat 

(na siedmiu profilach i naszej internetowej witrynie).

Czy trzeba czegoś więcej?

Nie będziemy przecież konkurować w nagłaśnianiu „konwoju” z SOJUSZEM EKSTREMÓW. Czyścimy sobie tylko drogę. W końcu „sojusznicy” plączą się nam pod nogami i leżą plackiem, jak kłody na drodze. Na radykalnej lewicy niemało jest gotowych paść przed nami, oby razem z nimi. Nawet na tak małym wycinku drogi jak… „Grupa Zrzeszająca Wszystkich Komunistów” (162995237582087). Chętnych zapraszam do GZWK. Mogę nawet rozesłać indywidualne zaproszenia. Nam nie przeszkadzacie. JAZDA PO DOGORYWAJĄCYCH I POLITYCZNYCH TRUPACH MA NIEWĄTPLIWIE SWOJE UROKI.

Dzięki Wam jeszcze w tym miesiącu wywalczę DRUGĄ TUBĘ.

Poprzednią oddałem po miesiącu. Takie są reguły gry w tej sieci społecznościowej. Ale skoro jesteście takie bitne dziewczyny i chłopaki ZAGRAM WAM JESZCZE RAZ DO BOJU.

Tak w Kanadzie nie grają nawet amisze.

Do boju, przebierańcy!

Бой

Не выбросить ни слова из песни
Не заменить, не забыть
Нельзя наполовину быть честным
Наполовину любить
А честность – человекоубийца
В мозг шипы, а розами стелит
И стреляет в контуры-лица
Только бы видеть контуры цели
Выбор есть забить или биться
И сделать следующий ход
Никто за нас не сможет родиться
Никто за нас не умрёт
В кровь головою биться о стены
Поперёк твоей мать-природы
Нихрена там нет, кроме тлена
В паутине личной свободы!
 
Мой бой
Только мой бой
Даже если
Моя песня спета
Пускай
В этом мой кайф
И моя боль
Вся моя боль в этом
 
Время не уступит дорогу
И с верностью мотылька
Мне от пролога до эпилога
Лететь на свет маяка
И как река в одном направлении
С наглой правотою младенца
Эго прёт стеной в наступление
Под dubstep безумного сердца
 
Мой бой
Бой с самим собой, высотой, порванной струной
Только мой бой
Бой с людской молвой, мечтой, слепоглухонемой судьбой
Мой бой
Бой за слова, права – не права, бой за право провести этот бой
В бой с головой
В суете и пыли
 
Этот бой только мой
После мёртвой петли
С поднятой головой,
С ясным взглядом слепца
Навсегда молодой
День за днём… до конца…
Продолжается бой

Macie niebywałą okazję uczestniczyć w jatce w swoich politycznych uniformach.

I TAK BĘDZIE GOŁO I WESOŁO.

A przy okazji nie zapominajcie – ZACZĄŁ SIĘ JUŻ „ВТОРОЙ РАСПАД СССР”… с Казахстана, Украины и Абхазии – w mniemaniu Aleksieja Sachnina.

Wątpię, by ktoś z Was był do tego choćby jako tako przygotowany.

No to jazda!

Czas wreszcie wybrać ПОЛЮСА.

Ostatecznie możecie nadal leżeć – jak te kłody – plackiem. Ewentualnie wybrać stronę… niekoniecznie GZWK.

A tak między nami nie wydaje mi się, że odnajdziecie się na PO PROSTU MARKSIZM czy DYKTATURZE PROLETARIATU.

Z tubą czy bez tuby – za to z jaką lufą:
Włodek Bratkowski
30 stycznia 2022 r.r.